RODZINNY DOM: Ślub i małżeństwo

RODZINNY DOM: Ślub i małżeństwo

1. Wasze serca, wasze dłonie
Ku Swej chwale Zbawca splótł;
Chce was nosić na Swym łonie,
Poić z źródeł żywych wód.

Refren: Błogo, błogo pielgrzymować
Razem z Panem dłonią w dłoń;
Z Nim się smucić, z Nim radować,
Z Nim na rajską zdążać błoń.

2. Małżeńskiego On ogniwa
Stałym gościem musi być;
Proście więc, niech z wami bywa,
Bo z Nim dobrze razem żyć.

3. Niechaj Pan was błogosławi,
Pewna Jego wiedzie dłoń;
Niech Go życie wasze sławi
I codziennych modlitw woń!

1. O, spójrz nasz wielki Boże!
W najgłębszej swej pokorze
Dwa serca łączą się.
Ich wielkiej chwili darem
Jest służyć Tobie z żarem
I nigdy nie zasmucać Cię.

2. Więc niechaj od tej chwili,
Gdy łączą się ci mili,
Dozgonny czyniąc ślub,
Na słowa Twe zważają,
W nich ufność pokładają,
Aż kiedyś ich rozłączy grób.

3. O, dozwól im, o Panie,
W pokorze, nieprzerwanie
Wraz z Tobą jedno być!
Dopomóż im w wierności,
Uprzejmej cierpliwości
W rodzinnym gronie zawsze żyć!

1. O, Jezu, przyjdź, jak obiecałeś,
I pobłogosław dziatki Swe!
Złącz je miłością czystą, świętą
I prowadź je przez życia dnie!

Refren: Zlej miłość Swą na parę tę,
Zamieszkaj pośród nich!
Zlej miłość Swą na parę tę
I pobłogosław ich!

2. Przebywaj zawsze z nimi, Panie,
Tak w czasie dobrym, jak i złym;
Pomocną dłonią Swoją wspieraj
I wiedź ich zawsze Duchem Swym.

3. Niech wiernie służą Ci, nasz Panie,
Rozkazy niech spełniają Twe.
Wśród zmiennych losów życia tego
Oddalaj od nich smutku dnie.

4. O, bądź wśród nich i możną ręką
Swojego Ducha na nich zlej,
I na ich wspólne ślubowanie
Swe „Amen” wypowiedzieć chciej!

1. Wielka Miłości, ludzkość chce Cię poznać,
Więc na kolanach idąc przed Twój tron
Marzy, że miłość, która nie zna końca,
W jedno tych dwoje złączy aż po zgon.

2. Wielka Miłości, w Tobie wszelka pewność,
Pełnia dobroci i wierności dar,
Pewność nadziei, jak i wytrwałości,
Pewność, że z Tobą szczęście jest bez miar.

3. Daj im radości, co rozjaśnia smutki,
Pokoju, co uśmierza ból, im daj;
Daj im też dzień, którego nie zapomną,
Bowiem rozpocznie dla nich wieczny raj.

1. Gdzie pójdziesz ty, tam pójdę ja,
Twą drogą jest też droga ma;
Zawsze nas wiedzie wierny Bóg
Do celu pośród życia dróg.

2. Ja twą radością cieszę się,
A smutek twój zasmuca mnie;
Nas cieszy zawsze niebios Król,
Pomaga znosić każdy ból.

3. Moim narodem jest twój lud,
Ojczyzną nam niebieski gród;
Tak z Panem więc idziemy wraz
Radośnie poprzez życia czas.

4. Więc, Boże nasz, błogosław nam
I naszym życiem kieruj sam;
Po wszystek czas Ty z nami bądź
I nami, Swą własnością, rządź!

1. Pobłogosław, Panie nasz,
Ślub ten i Swą łaską darz
Dziś te młode serca dwa,
Niech ich wiedzie dobroć Twa.

2. Pomocnikiem pewnym bądź,
Domem i sercami rządź,
Niech od grzechu i od zła
Strzeże ich wciąż ręka Twa!

3. Pobłogosław pracę ich,
Sam przebywaj pośród nich;
Prowadź ich wśród życia dróg,
Daj wieczności przejść im próg.

1. Panie Boże, Ojcze nasz,
Dawco wszelkich łask zbawiennych,
Ty, co ludzkie serca znasz,
Udziel darów Swych niezmiennych
Tym, co stoją tu przed Tobą,
By się złączyć ślubem z sobą.

2. Wśród niepewnych życia dróg
Anioł Twój niech strzec ich raczy;
Gdy przestąpią domu próg,
Ślady ich niech pokój znaczy.
Z nimi zawsze bądź, o Panie,
W nich Twa wola niech się stanie.

1. Błogosław, Boże, parze tej I
Duchem Swym nią rządź;
Jej losy w Swej opiece miej,
Obroną Ty jej bądź!

2. Miłością trwałą połącz ich,
Jednością ducha spój;
Niech znoszą wspólnie w związku swym
Tak radość, jak i znój!

3. Jednością swą niech wielbią Cię,
Czynami, życiem swym;
Wiernością odznaczają się,
Rządzeni Słowem Twym.

4. Niech, pomnąc na przepisy Twe
I na zawarty ślub,
Prowadzą święte życie swe,
Aż ich rozłączy grób.

1. Oto dzieci Twe, o Panie,
Przed ołtarzem Twoim są;
Swoje prośby i westchnienia
Przed oblicze Twoje ślą.

2. Racz im, Panie, błogosławić,
Utwierdź miłość, wierność w nich;
Bądź im sam ochroną w życiu,
Obdarz łaską serca ich.

3. Bądź ich ślubowania świadkiem,
Stałą miłość w serca wlej.
Rządź ich losem życia stale
I w opiece Swojej miej.

4. Spraw, o Panie, by Twe dzieci
Nie zaznały smutku, łez;
Niech im stale słońce świeci,
Wiedź ich aż po życia kres!

1. Błogosław, Panie,
To ich ślubowanie;
Swoje „Amen” w niebie złóż.
Co sprowadziłeś i połączyłeś,
Niech człowiek nie rozłącza już.

2. Wysłuchaj, Panie,
Dwojga serc błaganie;
Szczerą je miłością spój.
Prowadź ich wiernie
I miłosiernie
Tam, gdzie radości prawej zdrój.

3. Ach, daj im Panie,
Pomoc i wytrwanie,
Kiedy ześlesz ciężki trud;
By siedli społem
Za Twoim stołem,
Gdy ich wprowadzisz w nieba gród.

1. Z dwóch serc, o Panie, jedno stwórz,
Swą rękę na nie włóż,
By odtąd jednym było już
Wśród życia tego burz.

Refren: Miłością Swą otaczaj wciąż,
Miłością Swą wspomagaj, wiąż,
By miłość ich nie gasła w nich,
A wiary jasny płonął znicz.

2. Dziś ich przymierze przyjąć chciej,
I w Swej opiece miej;
Od pokus złego, Panie, chroń
I Ducha daj im broń.

3. Młodymi, Panie, kieruj sam,
I w ich rodzinie rządź;
I prowadź ich do niebios bram,
Do śmierci z nimi bądź.