1. Ludu mój i zborze, mała garstko ty,
Przyjmij dziś w pokorze, co Pan mówi ci.
Zbadaj swoją wiarę, czyny napraw złe,
By łaskawy Zbawca nie odrzucił Cię.

Refren: Słuchaj, słuchaj Pańskich słów,
Dzisiaj przyjmij to poselstwo Boże znów.
Słuchaj, słuchaj, jak Pan zwie;
On cię kocha, życie wieczne dać ci chce.

2. Wiele razy Zbawca ostrzegł ciebie, mnie,
I gdy koniec bliższy, tym usilniej zwie.
Otwórz więc swe oczy, wszak ci wiele brak,
Nim się świat ten w przepaść stoczy nędznie tak.

3. O, ostatni zborze, zważ, co mówi Pan,
Chwyć się słowa Jego, w Nim ci żywot dan.
Wielkie obietnice Pan ci przecież dał,
Służ Mu życiem swym gorliwiej, w Nim twój dział.

1. Czy wy wiecie, że jesteście świątynią?
Czy wy wiecie, że jesteście świątynią?
Czy wy wiecie, że jesteście świątynią,
Świątynią, w której mieszka Święty Duch?

Refren: Pełni mocy, wdzięczności i chwały,
Pełni mocy, wdzięczności i chwały,
Pełni mocy, wdzięczności i chwały,
I chwały, w której mieszka Święty Duch!

2. Czy wy wiecie, że jesteście Kościołem?
Czy wy wiecie, że jesteście Kościołem?
Czy wy wiecie, że jesteście Kościołem,
Kościołem, w którym mieszka Święty Duch?

3. Czy wy wiecie, że jesteście wspólnotą?
Czy wy wiecie, że jesteście wspólnotą?
Czy wy wiecie, że jesteście wspólnotą,
Wspólnotą, w której mieszka Święty Duch?

1. Jak pięknie, gdy na ziemi
Wśród braci jedność trwa
I wszędzie się z wszystkimi
O wspólną zgodę dba.
Jak rosa z nieba pada
Na ziemię tę co noc,
Tak braci tych owłada
Błogosławieństwa moc.

2. W przyszłości Bóg odnowi
Odwieczny, święty gród,
I w nim On pozostawi
Wybrany tylko lud.
Tęsknota nas ogarnia
Za szczęściem w niebie tam,
Gdzie jedna jest owczarnia,
Gdzie jest nasz Król i Pan.

1. Budujmy na Skale wiecznych łask,
Na Panu i Bogu naszym,
Budujmy bez lęku w burzy czas,
Choć nas świat zgubą straszy.

Refren: Więc na Skale tej
Wznoś dom wiary swej!
Na Skale zbawienia tak stójmy wraz,
Aż Jezus zbawi nas!

2. Niektórzy na piasku wznoszą gmach,
Na świata znikomych skarbach,
Na ziemskich zabawach,
próżnych snach,
Rozkoszach i zaszczytach.

3. Budujmy na wiecznej skale tej,
Na prawdzie się opierajmy;
Poznajmy nasz cel i w wierze swej
Po wieczny skarb sięgajmy!

1. Jesteśmy sługami Chrystusa,
Do służby swej wezwał nas Bóg;
Więc zrzućmy swych grzechów kajdany
I służmy Mu wiernie bez trwóg.

Refren: Bóg wezwał nas wszystkich,
By Jego światłością tu być;
By walczyć z grzechami,
Przykładnie dla bliźnich swych żyć!

2. Zwycięskie prowadźmy tu życie,
Już wolne od błędów i skaz;
Miłością serdeczną zjednani
Zdążajmy do Pana, już czas.

3. My drogą doświadczeń iść mamy,
Tu pośród ciernistych swych dróg,
I Panu zaufać zupełnie,
Bo wroga zbawienia On zmógł!

1. Serca razem połączone
W sercu Bożym spocząć chcą;
Na wyżyny łask wzniesione,
Oczyszczone Zbawcy krwią.
Jezus Głową, my członkami:
W jednym ciele trwamy wraz.
Jezus Panem, my sługami:
Mamy Jego, On ma nas!

2. Jakie głębie i wyżyny
Swojej łaski jawi nam!
On bez zmazy i bez winy
W nasze serca wchodzi sam.
Wszystkich ludzi Ojciec prawy,
Dokonuje cudów cud,
Spieszy do nas Pan łaskawy
Zmyć z serc naszych grzechu brud.

3. Zjednocz silnie, Zbawicielu,
Poróżnioną rzeszę Swą;
Do jednego prowadź celu
Tych, co imię Twoje czczą.
Niech w braterskiej zgodzie miłej
Zawsze razem kroczą znów;
Niech Ci służą z całej siły,
Głosząc prawdę Twoich słów.

4. Jakoś z Ojcem jedno, Panie,
Tak nas złącz w objęciach Swych;
Niechaj z dala nie zostanie
Ani jedno z dziatek Twych.
Niech jedynie Twą miłością
Serca nasze pałać chcą,
By rozpoznał świat z łatwością,
Że to Twoje dzieci są!

1. Stańmy bracia wraz,
Pan pośrodku nas;
Razem serca, razem dłonie,
Żar miłości niech w nas płonie;
Nie rozerwie wróg,
Co połączył Bóg.

2. Jednej łaski cud
Nasze serca splótł;
Jedna miłość w sercach płonie,
Jeden Chrystus w naszym gronie,
Jeden wiedzie ślad
W górny, lepszy świat.

3. Jakże dobrze nam,
Gdy nas Chrystus Pan
Uczy razem smutek dzielić,
Razem z Panem się weselić;
Razem serca wznieść
I dać Zbawcy cześć.

4. Co poróżnił świat,
Zniszczył grzechu jad,
To połączy i powiąże
Mocą Swą Pokoju Książę,
Wielkiej łaski cud
W jedno łączy lud.

5. Nie płacz, bracie, nie!
Otrzyj bólu łzę!
Zdrój zbawiennej szczęśliwości
Mamy w Pańskiej społeczności;
Trwajmy w niej co dnia,
Pan nam pomoc da!