1. Choć oliwy w dzbanie mało
Chętnie z biednym podziel się,
Bo jak przyjdą suche lata,
Pan Bóg nie opuści cię.
Innym daj, a dadzą tobie,
Nigdy nie ubędzie, wierz!
Co jednemu nie starczyło,
Starczy dziś dla gości też.

2. Dając, mnożysz skarb swój w niebie;
Siej więc chętnie dobra swe,
Aby plon złocistym blaskiem
Zdobił kiedyś skronie twe.
Choć twe brzemię uciążliwe,
Ledwie znosisz trudy dnia,
Pomóż jednak bratu swemu,
A Bóg ci Swą pomoc da.

3. Dobrze czyń tym, co w potrzebie,
Czuły bądź na ludzkie łzy.
Wspomnij sobie życie przeszłe,
Żeś w potrzebie był i ty.
Odwiedź chorych, nakarm głodnych,
Pomóż bratu w doli złej,
Połącz czyny swe z miłością,
Dobrze czynić wszystkim chciej.

1. Dziś przynoszę swoje dary
I ofiary składam me.
Racz je przyjąć, błogosławić,
Bo w szczerości składam je.

2. Tyś, Jezusie, ofiarował
Za mnie drogie życie Swe;
Przyjmij więc mój dar wdzięczności,
A z tym darem serce me.

3. Odmień, Jezu, me uczucia,
Na potrzeby dzieła wskaż.
Spraw, bym zawsze był ci wierny,
A Ty mnie Swą łaską darz.

4. Chcę Ci wierny już pozostać,
Z Tobą i dla Ciebie żyć;
Kochać Ciebie całe życie
I w wieczności z Tobą być.

1. Drobne piasku ziarnka,
Małe krople dżdżu
Tworzą góry, morza
Na tej ziemi tu.

2. Małe, krótkie chwile
W rączym biegu lat
Tworzą całe wieki,
Jakie przebył świat.

3. Małe, drobne czyny
Są radością nam,
Bo prowadzą z ziemi
Do wieczności bram.

4. Nawet z drobnych groszy
Wielką korzyść masz,
Gdy dla dobra bliźnich
Na ofiarę dasz!

1. „Dary i ofiary znieście,
Serca mi oddajcie swe!”
Tymi słowy Władca świata
Wzywa ciebie, wzywa mnie.

Refren: Wszystko Bogu dzisiaj oddaj,
Co On Swą własnością zwie,
A Bóg w zamian błogosławić
Będzie całe życie twe.

2. „Dom mój ma być napełniony
Darem waszych rąk i dusz.”
Z tego, czym cię Bóg obdarzył,
Dziś powinność swoją złóż.

3. „Dziesięciny wasze znieście,
Mnie doświadczcie”, mówi Pan,
„Okna niebios wam otworzę,
Zroszę serca, zroszę łan”.

4. Nie należy więc okradać Boga,
lecz w wierności czcić,
Bo kto w małym jest tu wierny,
W raju Bożym będzie żyć.