Historia zboru

Historia adwentystycznej społeczności w Gdańsku jest niezwykle ciekawa. W latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku na gdańską ziemię z poselstwem wiecznej Ewangelii dotarła grupa kolporterów, rozpowszechniając w Trójmieście i w okolicach książki „Wielki bój”, autorstwa Ellen G. White, a także „Biblijne zasady wiary” – L. C. Conrady’iego. Były to lekcje biblijne do domowego studium. W wyniku tej pracy odbył się chrzest i nastąpiło zorganizowanie 11-osobowego zboru dnia 19 marca 1897 roku. Pierwszego w historii Gdańska chrztu dokonał kaznodzieja o nazwisku Pieter. On też był organizatorem pierwszego zboru na terenie Gdańska. W późniejszych latach brat Pieter był przewodniczącym Zjednoczenia (obecnie zwanego Diecezją) z siedzibą w Gdańsku.

W roku 1902 zbór w Gdańsku liczył już 20 członków i ciągle się rozwijał, ponieważ jego członkowie aktywnie uczestniczyli w głoszeniu Słowa Bożego. Kaplica w tym czasie mieściła się przy ulicy Pańskiej, gdzie w każdy piątek, sobotę i niedzielę odbywały się wykłady i nabożeństwa. Każdy nowo pozyskany dla prawdy adwentowej stawał się nosicielem światła Ewangelii. Wielu spośród neofitów stało się etatowymi kolporterami. W tamtym czasie zbór miał swój własny chór i duży zastęp młodzieży, dla której każdego sobotniego popołudnia organizowano specjalne nabożeństwa.

W 1920 roku gdański zbór liczył już 160 członków, a Gdańsk stał się siedzibą Zjednoczenia (Diecezji). W latach trzydziestych nastąpił dalszy rozwój społeczności. Kaplica została przeniesiona na Plac Dominikański, natomiast we Wrzeszczu zorganizowano drugi zbór. Pod koniec lat trzydziestych główny zbór w Gdańsku liczył sobie 240 osób, zaś zbór we Wrzeszczu 120 osób. Kwitnące i dynamiczne życie zborowe zostało brutalnie przerwane wybuchem wojny w 1939 roku. Miasto Gdańsk zostało zniszczone, kaplica skonfiskowana przez okupanta, a wierni rozproszeni. Rozpoczęło się bezlitosne prześladowanie Ludu Bożego, a wielu współwyznawców dostało się do więzienia. Pastor W. Mueller – późniejszy przewodniczący Wydziału Środkowo-Europejskiego – był szczególnie zainteresowany zborem w Gdańsku, ponieważ właśnie tu był więziony za wiarę w twierdzy oficerskiej – Wisłoujście.

Jednakże wreszcie nadszedł upragniony dzień wyzwolenia miasta. Był to czas organizowania od nowa życia zborowego i pracy ewangelizacyjnej. Ci, którzy ocaleli po pożodze wojennej oraz ci, którzy przybyli na te tereny z różnych stron Polski, szybko się odnaleźli i zaczęli organizować w grupy i zbory. Nabożeństwa sobotnie odbywały się w różnych miejscach. Początkowo zbierano się w Sopocie. Pod koniec 1945 i na początku 1946 roku organizowano nabożeństwa na terenie Gdyni, Sopotu i Gdańska. Zbór wzrastał liczebnie; z każdym rokiem przybywało wiernych. Pomieszczenia mieszkalne, w których odbywały się nabożeństwa, nie mogły pomieścić rozrastającego się zboru. Podjęto więc starania wynajęcia większego lokalu wyłącznie do celów sakralnych.

Co do pracy ewangelizacyjnej, wszystko rozwijało się w jak najlepszym kierunku. Coraz więcej osób przyłączało się do grona adwentystów. Jednym z pozyskanych w rezultacie tych działań był brat Ludwik Prosół, późniejszy starszy zboru. Aczkolwiek efekty podjętej przez zbór służby ewangelizacyjnej sięgały znacznie dalej, niż teren Gdańska, czy nawet Trójmiasta. W latach pięćdziesiątych  zorganizowano grupy w Pępowie, Lędowie, Rokietnicy oraz Tczewie. W roku 1950 prawdę adwentową przyjął brat Janusz Załuski, który w niedługim czasie został ordynowany na urząd starszego zboru. Funkcję tę pełnił aż do 1969 roku. Ordynowanym starszym diakonem był wtenczas brat Władysław Hoffman, zaś urząd kierownika szkoły sobotniej sprawował brat Ludwik Prosół (który odkąd w 1969 został wybrany na starszego zboru pełnił tę służbę przez przeszło 30 lat).

Długa była wędrówka zboru gdańskiego w w jego powojennej historii. Ponieważ na skutek działań wojennych uległy zniszczeniu kaplice w Gdańsku i we Wrzeszczu zbór musiał częstokroć przenosić się z miejsca na miejsce w celu odbywania nabożeństw. Aż w końcu nadszedł moment, w którym rozpoczęto budowę Kościoła i mieszkania dla duchownego we Wrzeszczu przy ulicy Jaśkowa Dolina 21. Był to rok 1960, gdy otwarto podwoje i poświęcono kaplicę ku wielkiej radości członków zboru. Pierwszym duchownym, który zamieszkał w nowo wybudowanym domu był pastor Antoni Olma (1960-1962). Następnie pracowali w Gdańsku między innymi: Ginter Pacewicz, Piotr Heród, Leopold Malarek, Jerzy Pilch, Marian Wójcik, Paweł Lazar, Janusz Pawlak i inni. W 1985 roku Janusz Pawlak został przeniesiony do pracy w zarządzie Zjednoczenia Zachodniego (obecnie Diecezja Zachodnia), a w jego miejsce został oddelegowany absolwent seminarium duchownego, pastor Zdzisław Sieja.

W roku 1987 miały miejsce niezwykłe wydarzenia związane z wielką akcją ewangelizacyjną. Pastor Mark Finley oraz dr Walter Thomson przeprowadzili serię wykładów pod wspólnym tytułem „Nowe Życie”. Przez cały miesiąc, każdego dnia, tysiące mieszkańców Gdańska (ponad 7 tysięcy) z zainteresowaniem słuchało poselstwa Biblii. Rezultatem wykonanej pracy, przy znaczącym wsparciu pastorów, ewangelistów i kolporterów, był pokaźny wzrost członków społeczności adwentowej w Gdańsku. Podjęto natenczas decyzję o założeniu centrum misyjnego w Gdańsku, którego budowę rozpoczęto w 1992 roku a zakończono dwadzieścia lat później (obecny budynek Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Gdańsku). W owym czasie pracował na tym terenie pastor Krzysztof Kudzia, a od 1995 roku pastor Piotr Karnowski. W latach 2008-2014 funkcję duszpasterską sprawował pastor Mariusz Adamczyk, a od 17 sierpnia 2014 roku pełni ją pastor Jarosław Jarosz.

W chwili obecnej lokalny zbór liczy sobie 120 osób. Grupy wyznawców zamieszkują również miejscowości nieopodal Gdańska tj.: Tczew, Starogard Gdański, Gowidlino, Klukowa Huta, Tuchlino, Cedry Małe. Chociaż nie jesteśmy dużą społecznością staramy się wszelkimi sposobami angażować się w służbę na rzecz mieszkańców Trójmiasta, zwłaszcza Gdańska poprzez rozmaitą służbę ewangelizacyjną tj.: wykłady z zakresu zdrowego stylu życia, wykłady antynikotynowe, terapeutyczne, psychologiczne, biblijne a także o tematyce małżeństwa i rodziny. Ponadto zajmujemy się kolportowaniem chrześcijańskiej literatury, pracą oświatową w szkołach i na uczelniach wyższych, ewangelizacją internetową oraz wspieraniem bezdomnych. Aczkolwiek nasz zbór nieustannie się rozwija i stawia sobie kolejne wyzwania, którym jak wierzymy, za łaską Bożą, uda nam się sprostać.

Jarosław Jarosz

Zbigniew Dragan

Historia w pigułce:

  • 1897 r. – założono pierwszy zbór w Gdańsku
  • 1920 r. – założono drugi zbór w Gdańsku
  • 1987 r. – wykłady „Nowe Życie” Marka Finley’a, uczestniczyło w nich 7000 osób

Obejrzyj film przedstawiający historię Adwentystów w Gdańsku na naszym kanale YouTube.